Որքան հեշտ է վերցնել մկրատը և կտրել թելը...ու բնավ ուշադրություն չդարձնել, թե ինչ թել է դա կամ ինչ է կախված դրանից... Եթե թելը խոչընդոտ է քեզ, այո, կտրիր ու անցիր, դա միայն գովելի է..եթե դա քո նոր բնակարանի կարմիր ժապավենն է, կտրիր ու սկսիր նոր կյանք.ես միայն ուրախ եմ քեզ համար......Բայց երբեք չկտրես այն թելը, որը քեզ կյանք է տալիս, որից կախված ես դու ու այս կյանքում միակը հանդիսացող երևույթներից մեկը` հենց ինքը կյանքը...Շատ անդառնալի բաներ կան` ժամանակ, հնարավորություն.........բայց մենք մոռանում ենք ամենակարևորը` կյանքը.այն մեկն է, որը ետ բերել հնարավոր չէ.....իսկ դու ուզում ես ինքդ այն ընդհատե
՞լ, այդքան էլ խելամիտ չէ....եթե թելը բարակ է, օգնիր գոյատևել, գուցե այն հետո ծաղկի, այլ ոչ ինքդ ոչնչացրու այն........Եթե ուրիշ կտրված թել կարող ես վերականգնել, թեկուզև այն նույնը չի լինի, կյանքի թելը կտրելով` կորցնում ես ամենը.......այն կտրելը զրկում է քեզ հետագա ամեն հնարավորությունից......ընդամենը մեկ վայրկյան և դու բարձունքից հայտնվում ես անդունդում.......ու բարձունքը հենց կյանքն է....Ապրենք մեր կյանքի ամեն վայրկյանը:
Комментариев нет:
Отправить комментарий