-Տեսնում ես ինձ՞-Այո…
-Համոզված ե՞ս
-Ոչ այնքան..
-Խենթացել ե՞ս
-Իսկ ինչ-որ մեկը դրա կարիքն ունի՞
-Սիրելը խենթություն չէ
-Այո,հիմա կասես բնական է…
-Իհարկե,մենք բոլորս ունենք մեկի կարիքը…
-Դժոխքում մեկի՞
-Ինչի՞ց եզրակացրիր
-Թշնամուս եմ սիրում..
-Սիրում ես ու նա քո թշնամին է՞
-Այո,ցավն անտանելի է…
-Իսկ կրակներ կային ենտե՞ղ..դժոխքում…
-Ոչ..այնտեղ միայն թշնամիներս էին,չկար մայրս, ու ժամացույցներն ասում էին,որ ժամանակս սպառվում է…
-Դու ցանկանում էիր լինել միակը՞
-Միակն ում համար՞
-Միակը,ում համար ժամանակը կկանգներ…
-Մեկ,երկու,երեք… չեմ սիրում շտապել ուղղակի…
-Միայն շտապե՞լ…
-Այո.. խաղալ չեմ սիրում..բոլոր խաղերը ժամանակով են…
-Իսկ դժոխքը ժամանակով է՞ր
-Այո..այն վերջացավ…
-Իսկ ինչպե՞ս
-Խենթությամբ…
-Դժոխքից հետո սիրեցիր դժոխքիդ տիրակալին՞
-Հենց այդպես.. սիրեցի թշնամուս…
-Գուցե մտածես որ թշնամիդ է ու ատե՞ս
-Սիրում եմ նրա համար,որ թշնամիս է,իսկ դժոխքն ինձ համար ուրիշ է,քեզ համար ՝ ուրիշ.. քո դժոխքը չգիտեմ որն է.. գուցե կրակներ կան..ինձ մոտ չկային կրակներ..)
Комментариев нет:
Отправить комментарий