Երբ սկսում ես մտածել, բայց հասկանում ես, որ միևնույնն է հանդիպելու ես լաբիրինթոսի...Երբ երազում ես, բայց հասկանում, որ երազանքդ ու իրականությունը հակադիր բևեռներ են...
Երբ փորձում ես լավատես լինել, բայց ամեն վայրկյան լավատեսությունդ անհետանում է, ու միայն հիշողություներդ են լավատեսական մնում....
Երբ կան հիշողություններ, բայց նրանք ներկայի համար հիմք չեն հանդիսանում..
Երբ հույսը կա, բայց այն հավատի ու սիրո հետ չի ամբողջանում...
Երբ կա ամեն ինչ, բայց այն միևնույն ժամանակ ոչինչ է....
Առաջ կարծում էի, որ լացելը օգնում է, հիմա արդեն հասկանում եմ, որ դատարկությունը արցունքներով լցնել հնարավոր չէ....Երբ լալիս ես, բայց ախր էլ արցունք էլ չկա...
Комментариев нет:
Отправить комментарий